Złodziej życia.

Lubie samotne spacery, wśród ciszy i zachodu słońca.
I prawie mnie nie ma, i prawie jestem.
Wolna niczym cień.
Zakradam się za życiem innych ludzi.
Wpatrzona w kążdy ruch, ide po doświadczeniach obcych.
Oni mnie nie widzą, nie wiedzą, że jestem.
Żyje ich życiem, bo nie mam swojego.
Jestem złodziejem cudzych uczuć.
Pójdę za nimi wszędzie, nierozłączny element ich codzienności.
Już dawno mnie zakopali, głęboko pod moją świadomością.
Chcą, żebym teraz zgniła.
Dlatego lubie samotne spacery,
w tych momentach nareście moge
pomyśleć o sobie.

autor

Czarna-Nasily

Napisany: 2008-06-05 Dodano: 2008-06-17 22:29:07

Ten wiersz przeczytano 437 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Wolny Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie