Złudzenie

Myśli jak ulotne marzenie gesty jak coś co nigdy się nie zmieni
Spojrzenia jak resztki złudzeń pływających w kałuży zapomnienia

Splecione ręce niczym modlący się franciszkanin składający pokłon swemu panu

I słowa tak cierpkie niczym kropla krwi na jej palcu gdy odbierała od ciebie różę

Czerwony jej blask w jej rękach stał się czernią jak czarny krók niosący śmierć

Zostało tylko zapomnienie
kawałki rozbitego szkła na życia skrawku wyrwanym złudzeniu ,miłość już dawno wyginęła nastała era cienia.

autor

dj.pcp

Napisany: 2008-02-14 Dodano: 2008-02-14 09:40:48

Ten wiersz przeczytano 539 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Zimny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie