Zmacona Fikcja XVII

biorące wewnątrz tuziny mężczyzn miękkie wargi
regularnie orąjace delikatna skore pleców pazury
czystość największa rzucana na wiatr bez skargi
ciche żniwa bólu i Miłości czarne chmury

beznamiętnego żywota zbierałaś sypialniane plony
dealerowi dzisiaj za towar pieniędzy oszczędzasz
niegdyś piękny umysł pośredniczka Maria wypalony
zardzewiałymi snami swe zeszyty wypełniasz

autor

Aspiniou

Napisany: 2008-03-17 Dodano: 2008-03-17 21:15:58

Ten wiersz przeczytano 497 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie