Zmiażdżone serce

Zranił Cię ktoś kiedyś?
Straciłeś ukochaną osobę?
To ten sam przeszywający ból w klatce piersiowej.


To tak..jakby Pudzian chwycił w swoje wielkie żelazne dłonie - Twoje małe radosne serduszko,
pulsujące miłością.
I zaciskał je mocno,
potem jeszcze mocniej!
Nie zważając na to, jakie jest delikatne..


Lecz serce się broni,
ciągle bije,
wierzy w miłość,
nie przestaje.

Strongmen ściska je jeszcze bardziej.
Serce czuje jak rośnie w nim ciśnienie,
wyżej,
i wyżej,
wkońcu nie wytrzymuje - eksploduje:

BUM!

Spomiedzy palców kata wypływa miazga,
miazga uczuć która nie ma właściciela.


Czasami jest tak, że serce jest bardzo mocne, wytrwałe i waleczne.
Walczy z siłaczem do ostatniego dobrego wspomnienia,
które jeszcze w nim zostaje.
Wierzy, że moc uczuć,
pokona zwykła fizyczną siłe.

Ale jego oczekiwania są zbyteczne,
nikt nie wygrywa.
Serce traci uczucia,
dłoń traci siły witalne,
ucisk słabnie.
Wszystko zanika.
Pozostaje tylko pustka, która nie ma znaczenia..
Boli?..

Przez chwilę myślałam, że nie mogę żyć bez serca.. Znalazłam drugie, które zaadoptowałam.

autor

lilia wodna

Napisany: 2005-08-01 Dodano: 2006-12-24 00:09:32

Ten wiersz przeczytano 667 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Dramatyczny Tematyka Ciało

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie