Zmieniły mnie łzy

Rozpacz wzrasta regularnie - co minutę, gdy samotność zabija w nas resztki nadziei.

Już się jakoś pozbierałam,
choć już kilka
nocy przepłakałam

Po moim pokoju
wciąż snuje się
twój zapach

Wspomnienia
niczym ciernie
oplatają moje serce

Słodki smak twoich obietnic
to dziś prawda pełna goryczy
Blask w mych oczach zgasł

Nieposkromniony potok łez
wytworzył szklaną ścianę smutku
przesłaniającą mi rzeczywistość

Ciało znów przeszył dreszcz
lecz to już nie ten sam
stan podniecenia

To przeraźliwy chłód ujął moją
duszę i dał się we znaki
nawet zmęczonemu ciału

Zgasło wszystko...
Nadzieja miłość i szczęście
odeszły razem z Tobą

A ja?
Już nie jestem tą
samą osobą!

autor

DiedAngel

Napisany: 2008-04-15 Dodano: 2008-04-15 16:32:53

Ten wiersz przeczytano 428 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Nieregularny Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie