Zmienność
Świat ten sam życie jakieś inne,
to samo słonko nad głową i niebo.
nowocześniejsze lata dziecinne,
lecz to już nie to co dawniej było.
Pamiętam łąki pełne dzikich kwiatów,
rechot żab po majowym parnym deszczyku.
Oczy zatroskanej mamy pełne bławatu,
w ogrodzie kiście wyniosłego lubczyku.
Widzę - Was rodzice na ławce po klonem,
patrzę - za horyzontem słońce zachodzi.
Pamiętam - taty kawały żarty rozbawione,
znam - inną radość gdy byliśmy młodzi.
Teraz tylko - kłujące serce wspomnienia,
bliscy często odchodzą do innego świata.
Życie smutnieje - na gorsze się zmienia,
nie mam już syna - pusta rodzinna chata!
autor
Tenia
Dodano: 2014-10-05 09:52:01
Ten wiersz przeczytano 486 razy
Oddanych głosów: 14
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (14)
Bardzo smutno.Pozdrawiam serdecznie:)
Bardzo przykre. Pozdrawiam Tereniu
Warto pomyśleć jak życie osłodzić
i z przemijaniem się godzić!
Pozdrawiam!
dzisiaj świat już nie ten
widziany za młodu
on tam gdzieś pozostał
my szliśmy do przodu
i stąd go nie widać
choć o nim marzymy
z tęsknotą tak wielką
po nocach też śnimy
nie cofną się lata
do pięknej przeszłości
by wrócić na chwilę
w te czasy młodości...
pozdrawiam pięknie:)))
Przemijanie Tereniu nie wymyślono jeszcze lekarstwa na
nie Pozdrawiam serdecznie :)dziękuję za wizytę u mnie
nostalgicznie i refleksyjnie...cóż Teresko, życie nie
jest usłane różami:) miłego wieczorka
Piękny i smutny jest Twój wiersz o przemijaniu .
Pozdrawiam .
Oj strasznie smutno mi się zrobiło...
Przytulam Cię Teresko.
Pozdrawiam serdecznie:)
pustka i tylko pustka i ten rechot żab, z czego tak
się śmieją...
z życia? Czy z jego wad?
Pozdrawiam serdecznie
Pięknie Teresko o minionych latach. Dzisiaj nawet
trudno porównać czas miniony.Jakby wartości i piękno
świata zmieniało się w obojętność, bo my wciąż widzimy
tamten spokojniejszy bardziej swojski świat.Pozdrawiam
serdecznie życzę miłego popołudnia.
sami kształtujemy rodzinne gniazdo-kiedyś poprostu sią
do kogoś przychodziło-dzisiaj zapowiada się nas na
telefon, którego ktoś może nie chce odabrać!
Dzień nie podobny do dnia, a i my zmieniamy się. Z
upływającym czasem wspomnienia stają się naszym drugim
życiem. Pozdrawiam, miłej niedzieli.
refleksyjnie i smutno, pozdrawiam:)
Bo zycie ciagle sie zmienia, pozostawiajac tylko
wspomnienia, które u Ciebie sa bardzo cieple:-)
pozdrawiam