Znajdź mnie...

Toczy się Wielki Wóz po październikowym niebie,
z tysiącem pocałunków, a wszystkie dla ciebie.

Złotogrzywym rumakom stukają kopyta,
w galopie Mleczną Drogą, bo wkrótce już świta.

I w gwiazdy się zamienia spod kół pył srebrzysty,
by spaść na śpiącą Ziemię spełnieniem świetlistym.

A tam, wśród sennych marzeń, twoje serce bije.
Myślisz, że jest samotne i nadal niczyje.

Jakże bardzo się mylisz, mój ty nieznajomy.
Jeszcze nie wiesz, że dla mnie jesteś przeznaczony.

Bo ja chcę żyć dla ciebie i tobą oddychać,
byś mnie porwał do Raju, jak piękna liryka.

Nakarmił kwieciem zmysłów pod niebem błękitnym,
uwięził w swoim sercu głosem aksamitnym.

Byś był zawsze niedzielą i letnim porankiem,
gdy trzeba - przyjacielem - i zawsze kochankiem.

Ciepłym pledem jesienią, gdy noszę kalosze.
Wszystkim tym, czego pragnę - tylko znajdź mnie - proszę...

autor

flower887

Napisany: 2013-10-03 Dodano: 2013-10-03 05:50:47

Ten wiersz przeczytano 1032 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie