zOboWiĄzAnIE woBeC ŻycIa

Dziś chyba po prostu założyłam rece...
czasem nie mam sił by zniesć już przeciwności wiecej...

Zawiesiłam broń...dałam za wygraną...
Dlaczego tak łatwo przyszło pogodzić sie z przegraną...

Przeciez zawsze walczyłam do ostatniego upadku...
A dzis po prostu zwijam żagle marzeń mego statku...

Czegoś zabrakło w mym dąrzeniu...
Wiary..nadzieji które pozostały w cieniu...

W siłę zwątpiłam...
Z obranej drogi zboczyłam...

Ujrzałam zbyt wiele wad...
Taki okrutny wydał sie ten świat...

Szczęscie chyba przeoczyłam...
w najważniejszej rzeczy zawinialam:
Przychodząc na świat do życia się zobowiązałam...
A dzis to wlasnie przed nim po prostu sie schowałam...
Zobowiązałam się do wiary...nadzieji...miłości...
do cierpienia...smutku...radości...złości... Zobawiazałam się przepłynąc ten długi...trudny rejs...
Zobowiązałam sie i nie wycofam się....

autor

Kamyk

Napisany: 2006-10-24 Dodano: 2006-10-24 20:15:09

Ten wiersz przeczytano 417 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie