Żona I

Żona Osłona I

czarne niebo
nawet wtedy gdy
zamykam oczy

wytężając wzrok
dostrzegam gwiazdy
są piękne

rankiem
wrócę do domu
i wzejdzie Słońce

lata temu
zamieszkałem na planecie
krążącej wokół niego
z nastaniem dnia
jego blask
przyćmi gwiazdy
i znikną
dla moich oczu

życiodajne Słońce

trzyma grawitacją
nie do końca je rozumiem
nie do końca je poznałem
jednak półświadomie
przysporzyliśmy światu
dwojga ludzi

teraz jest w cyklu
wewnętrznych kłótni
miota się
od wściekłości
po kajanie
a ja życzliwie
akceptuję jego naturę

dzisiaj
chciałem z nim rozmawiać
siadłem na pustyni
wpatrzony w jego tarczę

nie otrzymałem odpowiedzi
spaliło mnie
poparzony zasnąłem
w wewnętrznej jaskini
przyszło w snach

jako dumna
naga kobieta
o wydatnych kształtach
błyszczących oczach

powiedziała:

nie pytaj mnie
o mój cel w żuciu
samorealizację
o to co mnie zajmuje
bo wyzwolisz moją wściekłość

niech filozofia
nie dominuje dnia
bo odwrócę się
od Ciebie
pozostaw ją nocy
ofiaruj mi czas za dnia
i swoją uwagę

przeczytała myśli

nie opowiadaj mi
o innych gwiazdach
do czasu mojej przemiany

gdy się zbudzisz żyj
pełnią życia i siebie
dbaj o nasze dzieci
wiem że mnie kochasz

kocham Cię człowieku


to nie był sen

Pięknie dziękuję za ewentualne komentarze, niestety nie będę się mógł w najbliższym czasie zrewanżować. Pozdrawiam cieplutko

autor

G72A

Napisany: 2009-09-29 Dodano: 2009-09-29 19:16:56

Ten wiersz przeczytano 384 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Wolny Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie