Został Szymon medalem...
Wraca Szymon już z przedszkola,
bardzo jest zadowolony
bowiem został przez swą Panią
dziś medalem wyróżniony.
Medal tacie pokazuje,
na kolana mamie kładzie
i z uśmiechem do niej mówi :
brałem udzial w spartakiadzie.
Pokonałem aż dwudziestu
jak ja małych przedszkolaków
i z radością przyjmowałem
gratulacje od chłopaków.
Na najwyższym stałem podium,
wszyscy gromkie brawa bili,
pewien jestem, że zwycięstwem
razem ze mną się cieszyli.
autor
DanutaD
Dodano: 2008-04-16 08:52:32
Ten wiersz przeczytano 1565 razy
Oddanych głosów: 33
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (19)
Szymon pewnie nie mniej dumny był niż jego
rodzina...uroczy wiersz...bo też te maluchy są dla nas
największą radością.
A rodzice małego przedszkolaka pokażą jacy są dumni z
synka... Wspaniały wiersz o tym, jak należy uczyć
dzieci wiary w siebie i własne siły i jak cieszyć się
ich sukcesami. Z całego serca popieram:)
Brawo dla Szymonka i brawo dla Danusi za pomysl na
wiersz.Ladny,rytmiczny wiersz.
Wesoły, przyjemnie się czyta, a zarazem może stanowić
przykład dla przedszkolaków. Dobrze pomyślane.
Pozdrawiam :)
Umiesz barwnie opowiadać ,zwykłe i niezwykłe historie
z życia dzieciaków.Piatka z plusem,nieee,szóstka:)
Można sobie wyobrazić ten blask radości,jaka bije od
Szymka ;)
radość dzieci cieszy najbardziej bardzo ładny lekko
napisany wiersz z przesłaniem -super
świetnie lekko napisany ...szkoda ze nie można ciągle
być dzieckiem))))
Jak nie wydasz tomiku to (pomysl najgorsza torture )
Ty dziewczyno masz skarb w rekach i w glowie.
Pieknie rytmiczny wiersz i zachwyt Szymona ze swojego
sukcesu.
w dzieciach najlepsze jest to, że cieszą się ze swoich
małych sukcesów, a potem dorastają i zaczynają wymagać
od siebie i innych coraz więcej i więcej.. a coraz
mniej zaczyna nas cieszyć..
Chociaż już, mój Szymon lat 17-cie ma chętnie czyta
Twoje wiersze, mówi.. że w nich magia trwa... i ja
się z nim zgadzam !! Gratuluję lekkości pióra.
Pomysły masz takie ciekawe i lecą jak z rękawa .
Świetnie piszesz te wiersze i zawsze zrozumiałe
Wyobrażam sobie, że nie mniejszą radość mieli rodzice,
bo tak cieszą sukcesy dzieci.
Jak zwykle pięknie, radość dziecięca jest taka szczera