Zostały wspomnienia...
Patrzę w te zdjęcia i widzę siebie...
Widzę siebie jako małą dziewczynkę...
Normalną, kochaną, miłą...
Patrzę w lustro i widzę siebie...
Dwanaście lat starszą...
Smutną, zniszczoną, bez sił...
Tyle możliwości, tyle perspektyw...
Mogłabym teraz byc kimś innym...
Ale los chciał inaczej...
Zniszczył mnie...
Ja już nic nie zrobie...
Powspominac tylko mogę...
I nic więcej...
Wspomnienia? Ja własnie nimi żyję...
Przeszłośc, tylko to... Nic więcej sie nie
liczy...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.