Zostań
https://www.youtube.com/watch?v=aawLSshLzLU
Wiem, że jesteś, chociaż milczysz,
jakbyś chciała stłumić słowa,
te co kiedyś były sensem,
lecz czy warto jest się chować?
Nie odeszłaś, bo cię czuję.
Słyszę oddech... Widzę wszędzie!
Jesteś blisko a udajesz,
że dotykać już mnie nie chcesz.
A ja tęsknię i nie umiem,
żyć bez ciebie. Próbowałam!
Czy to obłęd? Czy dziwactwo?
Że poezję pokochałam?
autor
Twoje oczy
Dodano: 2023-07-30 12:37:52
Ten wiersz przeczytano 1463 razy
Oddanych głosów: 54
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (41)
Poezja jak muzyka xmienia obyczaje.
Pozdrawiam serdecznie
Dziękuję Wam za piękne słowa:)*
Pozdrawiam serdecznie:)*
Piękny wiersz, tak poezję można pokochać całym sercem,
pozdrawiam ciepło.
Tak, za Bartkiem piękne wersy
Dziwactwa tu nie ma. Natomiast - piękna poezja na
pewno.
Pozdrawiam ciepło.
Bartek /bort/.
Piękna miłość i jak widać z wzajemnością.
Pozdrawiam serdecznie,
Miłego dnia
...
nasza poezja
pięknie wprowadza
nas w świat podróży
tych prawdziwych
i tych nierealnych
w świecie fantazji
pragnień i marzeń
w świat naszej
ziemskiej pielgrzymki
poezji doznań i uczuć
pisząc na nowo
odkrywamy miejsca
gdzie byliśmy o których
tylko myśleliśmy a przede
wszystkim siebie
swoją duszę myśli
odczucia nieraz takie
o których po sobie
byśmy się po sobie
nie spodziewali
...
Pięknie ujęte. Pozdrawiam.
To nie obłęd i nie dziwactwo.
I nigdy się z tego nie lecz.
Z podobaniem.
Piękne zauroczenie poezją. Czytałam z przyjemnością i
podobaniem. Ślę moc radosnych pozdrowień:)
Cudownie wyrażona miłość do poezji. Wrażliwa dusza
drzemie w Tobie, co potwierdzają Twoje strofy.
Cieplutko pozdrawiam :)
Mam to samo :))) i większość znajomych ma mnie za
dziwaczkę hahah...:)))
Pozdrawiam :)