Zostaw ją...

Pomagałeś mi złożyc moją duszę w jedną całość,
Robiłeś to tylko po to by móc ją sam znów rozbić...
Rozbić na tysiące kawałków, z których każdy należy do Ciebie...

Ty jesteś Bogiem mojej duszy- tchnąłeś w nią życie by za chwile wygnać bezpowrotnie z raju.

Teraz krwawi strugami żalu, płacze łzami rozpaczy...
Lecz nie lituj sie nad nią,
Nie potrzebuje Zbawiciela...

autor

PaBiSiEńKa

Dodano: 2006-08-28 19:37:50

Ten wiersz przeczytano 507 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Zimny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie