Źródło życia
W naturze oto, miłości jest źródło,
tam skąd się życie wywodzi wszelakie
i człowiek cząstką jej, więc raczej
trudno
iść z nią na bakier.
Kochać, to mówić - tak, kiedy z naturą
w zgodzie jest dusza, chociaż czasem
skora
przesadzić nieco i wtedy swój urok,
miewa pokora.
To - nie, powiedzieć kiedy jest
potrzeba,
kiedy cię życie wbrew naturze kusi,
nawet tych trudnych decyzji się nie bać,
bo nic nie musisz.
Szczerym być z sobą, każdy czyn i słowo
przez filtr przepuszczać jakim jest
sumienie,
miłość - dojrzały to jest życia owoc,
z niego nasienie.
Komentarze (69)
dobry wiersz mało ekstra
W każdym wersecie widać ponadprzeciętne zdolności
autora. Dobrych wierszy nigdy dość!
Podoba mi się przesłanie :)
Dobra refleksja warta zastanowienia i skłaniająca
czytelnika do przemyśleń nad wartościami życia.
Pozdrawiam:)
Witaj,
Bardzo podoba mi się Twój wiersz, a szczególnie to
sumienie, nazwane filtrem - bardzo trafne. Pozdrawiam
serdecznie i dziękuję, że mnie odwiedzasz:)
tym większe siły widzimy jak ta miłość tam łatwiej nam
wsłuchać się w nasze skłonności które milkną dla
ważniejszych spraw
Jak zwykle u Ciebie w wierszach esencja życia:):)
Także w tym temacie napisałam kiedyś wiersz i czytam,
że Twój jest znakomitym jego dopełnieniem :)
Bardzo ładna refleksja
Pozdrawiam i dobranoc:-)
Jak tu nie czytać takich wierszy.
Wiersz z przesłaniem. Pozdrawiam :)
twoje wiersze mają wielką moc są b.ładne pozdr
Ciekawa zaduma nad ludzką naturą.
Zastanawiam się, czy nie lepiej brzmiałoby
"W naszej naturze" od "W naturze oto"?
Miłego wieczoru:)
Piękny:)
Pozdrawiam
Sama mądrość