Źródło życia
W naturze oto, miłości jest źródło,
tam skąd się życie wywodzi wszelakie
i człowiek cząstką jej, więc raczej
trudno
iść z nią na bakier.
Kochać, to mówić - tak, kiedy z naturą
w zgodzie jest dusza, chociaż czasem
skora
przesadzić nieco i wtedy swój urok,
miewa pokora.
To - nie, powiedzieć kiedy jest
potrzeba,
kiedy cię życie wbrew naturze kusi,
nawet tych trudnych decyzji się nie bać,
bo nic nie musisz.
Szczerym być z sobą, każdy czyn i słowo
przez filtr przepuszczać jakim jest
sumienie,
miłość - dojrzały to jest życia owoc,
z niego nasienie.
autor
karat
Dodano: 2016-11-27 15:52:24
Ten wiersz przeczytano 1668 razy
Oddanych głosów: 70
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (69)
Jak zwykle dobry wiersz! Pozdrawiam :)
+...
zawsze chętnie u Ciebie czytam Autorze. Pozdrawiam :)
Podoba się refleksja!
Przy ostatnim wersie mam kosmate myśli ;)
Pozdrawiam :)
czasem trudno zrezygnować z czegoś co nam szkodzi bo
boimy się że w tym sadzie już wszystkie owoce spadły z
drzew
pozdrawiam
Być w zgodzie ze sobą, tak to ważne, tak jak ważne by
sumienia nie plamić.
Jak zwykle dobry wiersz karacie.
pozdrawiam serdecznie:)
Niedaleko ludzkiej duszy
w dołku który czasem gniecie
choć niewszyscy o tym wiedzą
tam sumienie swe znajdziecie
w zgodzie ze sobą i naturą,,pozdrawiam :)
Szczerym być z sobą, każdy czyn i słowo
przez filtr przepuszczać...
warto przesiać słowa nim je się wypowie .. by wstydu
nie było to wszystkim wyjdzie na zdrowie..