zrodzony z westchnienia

Widzę, że rozumiesz gosiaczku..
Cieszę się. Kto nie doświadczył, nie zrozumie...
Pozdrawiam:)

Nie ma innego zwierzęcia którego widok wyzwala tak
ogromne emocje. Jazda konna jest najpiękniejszym
momentem gdy człowiek "scala" się z tym zwierzęciem .
Uwielbiam.

No wlasnie dolaczylas na stronke(ah ten Krzys ma dobry
gust :-) Zaraz wejde na twoj profil:-) chociaz
zapomnialam hasla :( nie bede mogla narazie nic
skomentowac..

Witaj Igo..
Miłość, która raz się zrodzi nie umiera nigdy.. Tak
jest z moimi końmi. Dziękuję Ci za wizytę i wsparcie.
Na razie bez echa, choć pisałam do Jana. Liczę na jego
zrozumienie..
Miłego weekendu, koleżanko z cangarozy:)

Postanowilam zajrzec do twoich wierszy... ten jest
piekny/ powiem ci smutna number Always one :p Kiedy
piszesz o koniach to naprawde musi byc twoje wielkie
uwielbienie, mysle , ze piszesz o nich w bardzo
ujmujacy sposob/ pozdrawiam cie serdecznie / mam
nadzieje ze problem z nickiem szybko sie rozwiaze /
sciskam

Cudowne stworzenia,
doskonały tytuł i
przepiękny wiersz.
Pozdrawiam

zrodzony z westchnienia , świetny tytuł i wiersz:)

Piękny wiersz,pozdrawiam

Konie są piękne i twój wiersz również:)

Pozdrawiam.E.

Już tytuł zachęcił mnie do przeczytania a wiersz jest
piękny jak arab w stadninie.
Pozdrawiam:-)

płomień grzywy...:)
zrodzony z westchnienia - piękny tytuł

I tytuł dobrany właściwie, całość znakomita:)
Pozdrawiam smutna-:)

Ładnie piszesz smutna. Nie będę Cię mógł już
komentować. Jan banuje mnie. Powodzenia na portalu.

Jurek

Witam w dniu usunięcia przez redakcje mojego
ostatniego wiersza.

Jurek

Piękny.