Zrozumieć

trzeba się otwierać na drugiego człowieka, choć to
bywa trudne (i niemodne )

Witaj:)
Też mam taką nadzieję, bo będę siać na ogródku;:):)

Ładny wiersz z chwilą zadumy...
Pozdrawiam serdecznie:)

Oczy mają duże klapki...tylko do przodu obrany
kierunek z zyskiem w tle...potrzeba serca, pomoc
bliźniemu, podanie dłońi w potrzebie obumiera
samotnie...wszyscy gdzieś pędzimy...i tak w jednym
kierunku...do mety życia...pozdrawiam

"każdy gdzieś pędzi"
Wychowujemy nasze dzieci ze słuchawkami na uszach,
wpatrzone w ekrany laptopów i smartfonów. Jakże więc
mają w przyszłości zobaczyć i usłyszeć, że są wokół
nas osoby samotne, potrzebujące, często nieszczęśliwe?

Refleksja Waldiego na czasie; chyba się wychowywałeś
bez słuchawek na uszach.
Pozdrawiam.

Kto doświadczył życia,
ten jest w nim uczynny,
bo zrozumieć siebie,
to zrozumieć innych!
Pozdrawiam!

zrozumieć życie? nikt tego do końca nie potrafi ale
podać rękę innemu zagubionemu zawsze można, pozdrawiam

Czasami bardzo trudno kogoś dostrzec i spróbować
zrozumieć, najtrudniej przychodzi to ludziom, którzy
nie widzą nic więcej prócz czubka własnego nosa :/
Bardzo ważny przekaz dajesz w swoim wierszu, Waldi :)
Pozdrawiam serdecznie +++

obojętność zabija. piękny wiersz. pozdrawiam

Tu zgadzam się z Amorkiem
Bardzo trudno jest zrozumieć drugiego
Miłego:-)

A ja jeszcze nie śpię:-)
Oglądam film, ale straszny, nie wiem, czy po nim
usnę:-)

Bardzo mądry wiersz. Coraz trudniej jest zrozumieć
drugiego człowieka, a to jest podstawa.