Zwątpienie
Przestałem pisać bo cóż mi jest po nim,
gdy pióro słuchać serca już nie umie.
Choć wciąż gorące za miłością goni,
jednak wartości gubi gdzieś w rozumie.
Zachwiał on wiarę w jej sens i
istnienie,
siejąc zwątpienie w romantycznej duszy.
W całe to piękno będące natchnieniem,
by sięgnąć pióra i słowem poruszyć.
autor
Sotek
Dodano: 2015-11-27 11:17:42
Ten wiersz przeczytano 4858 razy
Oddanych głosów: 130
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (112)
Pisz dalej, bo potrafisz.
Uwierz mi,
zwątpienie,
wyrzeczenie,
zapomnienie, trzy emocje - zawsze wierne , oddane
miłości ;)
I teraz z czystym sumieniem mogę rzec - z
przyjemnością.
Czasem bywa tak, że małej wiary ludzi dopada
zniechęcenie, a jesienna aura jeszcze je pogłębia, na
szczęście taki stan ducha z czasem mija. U prawdziwego
poety romantyka takiego jak Ty, natchnienie wcześniej
czy później pojawi się. Jestem optymistką i wierzę, że
jeszcze niejednym wierszem swoje i czytelnika serce
poruszysz :)
po umie przecinek 'choć' z małej litery, ale może się
mylę :) Marku, życzę dobrego dnia :))
Smutno lecz pieknie pozdrawiam
Piękny, smutny wiersz
Sotku-Ty mój miły kotku!
Miłość czyni cuda, uwierz mi!
A nadzieja, że ona istnieje, uskrzydla!
Miłego dnia życzę!
Pozdrawiam serdecznie!:))
Trzy razy 'jej' w tak króciutkim wierszu, to nie
najlepiej. Pomyśl.