Zwątpienie

Dla Tych co wątpią w sens życia.

Stan ten u człowieka spustoszenie czyni
żyjesz jak ten palec pomiędzy swoimi.
Nie masz siły już walczyć o swe życie śliczne
chociaż wokół ciebie jest rodzeństwo liczne.

Jesteś jak ten ślimak zamknięty w skorupie
w głowie kłębią się co dzień przemyślenia głupie.
Nie cieszysz się z tej chwili która jest przy tobie
masz smutek i pustkę w tej człowieczej głowie.

Twe życie wciąż upływa przemijają lata
odrzucasz dłoń pomocną od siostry i brata.
Zasklepiasz się coraz bardziej w tej swojej skorupie
przekonany o tym że życie jest głupie.

Nie potrafisz pojąć że ktoś na cię czeka
bo skarb to największy to wiara w człowieka.
Bo człowiek od poczęcia chce kochać drugiego
chce go słuchać i cenić jak siebie samego.

Więc ocknij się proszę ze swego zwątpienia
zacznij wierzyć w innych to sens życia zmienia.
Bo jest i dla ciebie pomoc w każdej chwili
jesteś tu potrzebny wraz z braćmi swoimi.

autor

LUBELAK

Napisany: 2016-02-10 Dodano: 2016-02-10 11:49:47

Ten wiersz przeczytano 2150 razy

Oddanych głosów: 30

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie