Zwyczajnie tak...

Zamknąłeś w swoich dłoniach
Nasz maleńki świat
Blask latarni, gwar ulicy
I szept nocy, pośród traw
Tak zwyczajnie, bez pośpiechu
Całowałeś mnie na ławce
I wiedziałam, że jesteś mój
Ten jedyny i na zawsze
Wypełniłeś mnie miłością
Nauczyłeś kochać świat
Który, mienił się w twych oczach
Tysiącami pięknych barw
Nie wypuszczaj mnie z tych dłoni
Nieś przez życie, zwyczajnie tak
A ja kochać Ciebie będę
Aż, się skończy dla mnie świat

stary wiersz

autor

Angela T

Dodano: 2007-12-11 16:27:58

Ten wiersz przeczytano 1195 razy

Oddanych głosów: 27

Rodzaj Bez rymów Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie