Zwykły dzień
Zwykły dzień, promyk igra z zielenią,
kot leniwie przeciąga się z rana,
fiolet zadrżał w ogrodzie i westchnął,
obok błyszczy piwonia zuchwała.
Świerk dostojnie rozłożył ramiona,
sosna szyszkę do piersi też tuli,
mucha w sieci pajęczej już kona,
barwy piękna mieszają się z bólem.
Tutaj toczy się wszystko, jak w życiu
radość z cudem natury gra walca,
a ty mocno spojrzeniem mnie przytul,
i zatańczmy leciutko, na palcach.
Komentarze (24)
Zwykły, niezwykły opis tych wspaniałych drobiazgów,
które budują nastrój - to pięknie nakreślone tło, dla
walca życia w ukochanych ramionach. Piękny wiersz,
myślę, że jakby jedne „ramiona” świerka, albo sosny
udało zamienić, to będzie jeszcze piękniejszy.
Pozdrawiam :)
niby szary zwykły dzień a ile w nim uroku;)
pozdrawiam serdecznie:)
mmm... ja zawsze chętnie poddaję się melodii i
klimatowi Twoich wierszy :-)
Witaj Magdo. Zwykły dzień a jak pięknie go ustroiłaś.
Więc - miłego dnia. Pozdrawiam
Jak cieplutko i miło z rana - piękny wiersz Magdo.
szary zwyczajny dzień, a jaki może być piękny, piękny
jak Twój wiersz,
rozmarzyłaś, rozmarzyłaś, przytulam Cię mocno, więc
tańczmy radośnie naszego życiowego walca,
http://www.youtube.com/watch?v=lFUfhtigNYg
Miłego Magdo
Oby nie był to wyjątek, a codzienny zwyczaj, wspólnym
tańcem zawirować z miłością w rytm życia!
Pozdrawiam!
Tak Magdo życie przyrody to podobna walka o
przetrwanie jak w naszym życiu, dlatego tańcz, wtul
się w ramiona to chwila zapomnienia.Pozdrawiam +
ładny wiersz piękno miesza sie z bólem to prawda
pozdrawiam :)