Żywioł ziemia

Kłania Ci się niebo czarnymi chmurami,
i krople ruczaju w Ciebie wsiąkają.
Mrok rozświetla tchnienie ziejące piorunami,
- wody wzburzone przy skałach ostają.

Jesteś ręką która zabiera i daje,
- gdzie każdy żali się do nieba.
Olimpem Twoim są Himalaje,
- tam do twego wnętrza jest koleba.

Nieszczęsnych życiem się bawisz,
- przerażona myślą o samotności.
Złośliwym nadziei nie zostawisz,
- na swoich piaskach mamisz "mirażem" miłości.

Piękna jesteś lecz nie pojęta,
- równać się z Tobą nie przystoi.
Bez skrupułów i zawzięta,
- ran poniesionych nic nie zagoi !

autor

Alvaro

Napisany: 2015-01-07 Dodano: 2015-01-07 16:08:13

Ten wiersz przeczytano 725 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie