Życie
Życie to dar który jest
niepowtarzalny...Życie to jakby świat
nierealny....
Uciekają dobre i złe chwile przemija
wszystko jak wiosenne motyle....
Jesienią nastrój nostalgiczny
nastaje.....
Chwila zadumy w sercu zagości , lecz
szybko przemija i znów radości bo..
Zima w sercu naszym zagości ....
jak dzieci na sanki wskoczymy
radośnie....
Śniegowe płatki w ręce łapiemy ... nosy do
szyb szybko przytkniemy i pierwszej
gwiazdki wypatrujemy....
Znów czas zadumy i czas radości...
To Boże Narodzenie w domach zagości....
Zielone drzewko tak jak co roku rozbłyśnie
świateł blaskiem radosnym...i znów jak
dzieci z radością szukamy sań na
niebie....
Teraz nastaje już czas zabawy ....
Żegnać nam przyjdzie roczek stary , o
dwunastej wzniesiemy puchary...
Już w zapomnienie odchodzą troski ....to
nowy roczek zawitał beztroski , jak małe
dziecię świat będzie poznawać ...Radości i
smutki przyjdzie nam doznawać wszak to...
życie kołem się toczy ...
Teraz wiosna w życie wkroczy...
W parkowej alejce bzy rozkwitają.... nowemu
życiu sens nadają ... i znów jak dzieci
wesoło za rękę idziemy przez łąkę śpiewając
piosenkę ....a może? ...z miłością
spojrzysz w czyjeś oczy .....ich blask cię
zauroczy?....Wiosna to czas miłości....może
dorosnąć już pora?
Letnia pora się zaczyna ....
O radościach przypomina ....znów jak dzieci
w słońca blasku budujemy domki z piasku....
I ranną porą po rosie biegamy boso
Znowu jesień nam nastaje...
Czyśmy starzy już ?.... o nie!....
Póki serce bije w nas , póki radość w sobie
masz , na przyjaciół dłoń pomocną możesz
liczyć w każdy czas ....
To nie starość gnębi nas... to źli ludzie
wokół nas....
Podaj rękę.... może serca chłód przeminie
.... ludzka zawiść znajdzie kres ...i
połączy radość nas
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.