Życie

Iść przez mgłę
Poszukiwać drogi w ciemności
Przedzierać się przez krzewy kolczaste
Zagubić się w ludzkich umysłach
Kłucic się z własnym cieniem
Nawet on nie jest twym wiernym towarzyszem
Dążyć do nieokreślonego celu
Choć celem jest nicość
Tylko czasem pośród samotności
Przed oczyma w mroku
Przemknie motyl wysłannik tęczy
Zatracasz się w jego pięknie
Nawet widzisz gwiazdy
Wierzysz, że umiesz latać.........................
Upadasz ciężko w przyziemną szarość
Lecz niczego cię to nie nauczy

autor

Paskutka

Dodano: 2004-10-12 08:31:18

Ten wiersz przeczytano 429 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie