życie
Zamknięci w teatrze życia,
aktorzy głównych ról,
każdy z osobna:
Egoiści, Stoicy, Hedoniści i
Epikurejczycy...
Myślimy że jesteśmy
wyjątkowi,
jedyni w swoim
rodzaju...
Marionetki, kukiełki ciągane
za sznurki pychy, chciwości,
miłości, nienawiści,
wyobraźni...
Każdy ma swoje pięć
minut na scenie,
którą jest Życie !
nie można żyć dla samego sensu istnienia, trzeba jeszcze coś po sobie zostawić...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.