Życie...

Jeszcze nie wstałam,a już słowa wpadają mi do ust,
Niczym maleńka kropla wody.
Jeszcze słońce nie zagrzało,choć ziemia krąży mężnie wokół osi.
Czym więc nazywasz to na czym mieszkasz?
Jaką postać przybiera twój uśmiech gdy pada deszcz?
Złą jak zimowy poranek?Czy może dobrą?jak każdy kwiat,który się rozwija...
Wieczorem gdy wiatr wieje,a wszelkie ptactwo znika wsród swoich gniazd,zastanawiam się nad wszystkim co nie istotne.
Trafne myśli?Czy daremne słowa rzucane na wiatr?
Dla innych zaufanie,zaś dla drugich litość.
Czy to czym nazywamy język ojczysty jest zanurzone w każdej duszy?
Czy może znikło?jak tęcza po deszczu.
Ludzie giną tak jak ginie każdy gatunek życia.
Nic więc dziwnego,że tylko przed śmiercią zastanawiamy się co tak naprawdę jest ważne...
Ludzkie serce?czy może pieniądze?które dają wszystko co chcemy.
Zycie jest jedną wielką tajemnicą,którą kiedyś ktoś rozszyfruje.
Wtedy będę pewna,że moje słowa nie są jak światło dzienne,które gdy przychodzi noc,gaśnie...

Dla wszystkich z wiarą na lepsze jutro...

autor

marzenia182

Napisany: 2007-05-15 Dodano: 2007-10-06 13:11:24

Ten wiersz przeczytano 597 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Rozmarzony Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie