Życie jak książka

Jestem teraz w rozdziale dwudziestym,
przewijasz się prawie przez wszystkie wersy.
Lecz wiatr ciągle kartki
złośliwie przewraca i na
rozdział siedemnasty trafia,
gdzie chore wspomnienie jest
utrapieniem mojego świata.
Usilnie sięgam na półkę ,by
wziąć nową książkę, ale
żal serce ściska, bo wiem
że nie odnajdę w niej Ciebie...i
cofam rękę, znów wracając do
przeszłości...
Chce wyrwać w rozpaczy i złości
wcześniejsze strony, w obawie
że Cię utracę,
że w życiu swym się zatracę,
lecz „On” mi na to nie pozwala-
zbyt mocno zakorzenił się w mej pamięci!

autor

maffinek21

Napisany: 2007-09-05 Dodano: 2007-09-06 06:10:34

Ten wiersz przeczytano 457 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie