Plastikowa Lalka
Kolejny poemat.
Kolejny wiersz.
Nowe rozwiane marzenia,
po spełniane wszystkie pragnienia
lecz nadal odczuwam ból istnienia
ciągłe zmiany niekiedy wbrew sobie
tylko po to by dogodzić Tobie
tak oto umiera moje prawdziwe ja
odchodzi w zapomnienie...
zostawiając plastikową lalkę
autor
Abigail
Dodano: 2008-05-11 14:23:58
Ten wiersz przeczytano 612 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
bardzo dobrze napisane-przelane mysli.nie zawsze wazne
jest to czy jest pieknie napisane.piekne rymy,piekny
rytm etc.wazne jest to,co chcemy przekazac bo przeciez
w ten sposob sie troche uzewnetrzniamy.i nasze
przemyslenia osobiste sa naprawde wazne i brawo dla
tych ktorzy chca cos pokazac wierszem lub proza.czasem
ktos wypowiadajac slowa zupelnie nieswiadomie moze nam
podciac skrzydla.zycze Ci,zeby Tobie sie to nigdy
wiecej nie przytrafilo
Dla mnie twój wiersz mówi o akceptacji. Czasem jedno
słowo potrafi wyrządzić nieodwracalne szkody, nie
dając rozwinąć skrzydeł. Wartościowy wiersz.