Życie miłością malowane

Natura matka
różnie mym życiem targała
ciepły, czuły, kochający dom
kiedy byłam mała.
Świąteczny zapach świerku
ciepłe ciasto w piecu.

Lata szkolne, pełne wrażeń
nie, nie byłam dzieckiem z marzeń.
Krnąbrna, leniwa , pyskata
taka królewna , ciekawa świata.
Wędrówki z celem i bez celu
ale takich młodych
było wtedy wielu .

Nauka, łatwo mi przychodziła
dla kolegów, belfrów
zawsze byłam miła.
Wagary , spotkania
coroczne wakacje,
góry , morze, Mazury
i inne wariacje.

Pierwsze miłostki, zdrady , frustracje
ale to przecież ja miałam rację.

Miłość tak wielka co nagle przyszła
i życie moje tak odmieniła
rozbiła się o lustro prozy
nie byłam już tak bardzo miła.
Troski , zgryzoty, łez dzbany wylane
umarło coś , co nie było mi dane.

Lecz miłość moja do ludzi wielu
kazała iść i dojść do celu .
Z córką na ręku, jedną walizką
bagażem wspomnień,
znalazłam wszystko.

Największą miłość, taką z mych marzeń
ciepłą , otwartą, szczerą ,
lojalną taką, pełną radości i zrozumienia.

Dlatego teraz puszczam w niepamięć
to , co jest warte zapomnienia.

Tak jeszcze wiele mam do dawania
przyjaźni , wiary , uśmiechów tysiąc.
Dziękuję życie , za lat kilkadziesiąt
z ufnością patrzę w swe dalsze lata
z nadzieją , wiarą miłością szczerą.
Dziękuję życie.

autor

Andziulina

Napisany: 2011-11-22 Dodano: 2014-09-30 19:59:40

Ten wiersz przeczytano 999 razy

Oddanych głosów: 18

Rodzaj Nieregularny Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie