Życie na śmierć skazane

Wielu ludzi go zawsze raniło
Jeszcze więcej nie kochało
Żywot Ciężki sam zakończył
Trudno mówić mówić co się stało...

***

Matka zmarła niedługo po porodzie
Pozostawiła chłopca małego samego
ojcu-chociaż wykształconemu
Miana człowieka nosić nie godnemu...

Za dnia tatuś wielkiej firmy prezesem
Gdy wracał do domu-chamem i tyranem
Nie raz karetka w nocy przyjeżdżała
Po dziecko łzami i krwią całe zalane...

Uwagi jednak na całą sprawę
Nikt większej nigdy nie zwrócił
Po kilku dniach ze szpitala
Do kata zawsze powrócił...

Z biciem,swym losem i siniakami
Chłopiec sie w końcu pogodził
Lecz nie było by dnia czy nocy
By nie żałował,że sie urodził...

Jako nastolatek nie żył wcale lepiej
W szkole też nim gardzono,ciągle wyśmiewano
Choć jego sytuacje wszyscy dobrze znali
W żaden nawet sposób mu nie pomagano

Dłużej nie mógł wytrzymać
Parszywego losu,niedoli
Śmiechu ojca gdy błagał i krzyczał
jak każdy cios go boli

Sięgnął więc po pistolet w nocy
Pożegnał się z ciężką życiową męką
Lecz nie ten pocisk co oddał go zabił
To jego serce z braku miłości pękło...

W tych czasach powoli staje się to normalne... Nastaje piekło na ziemi...

autor

black_rose

Napisany: 2005-12-10 Dodano: 2005-12-10 23:44:21

Ten wiersz przeczytano 520 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie