Życie pełne niczego

Abyśmy zawsze czuli, że nasze życie ma jakikolwiek sens.

Czasem chciałbym nieistnieć,
nie wiedzieć o co w tym wszystkim chodzi.
Tego świata nie oglądać,
krótko mówiąc - poprostu się nie narodzić.

Bo czymże jest to nasze życie puste i ponure?
Wieczną Syzyfa wędrówką,
co toczy z mozołem kamień pod górę,
wąską, nierówną dróżką.

My też swe kamienie toczymy,
pnąc się na górę naszych życiowych pragnień.
Lecz nigdy ich tam nie wniesiemy,
bo one zawsze spadną.

Więc po cóż nam to wszystko?
Porzućmy płonne nadzieje, nic już nie poradzimy.
Gdy nasze życie zionie pustką,
lepiej, gdy się z tym pogodzimy.

Życie jest pełne niczego,
taki wniosek mi się po latach nasuwa.
Nie ma dobrego, ani złego,
wszystko się w nicości rozmywa...

Nec Hercules Contra Plures

autor

zgrywny Maniek

Napisany: 2006-09-10 Dodano: 2006-09-10 15:07:45

Ten wiersz przeczytano 417 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie