ŻYCIE TROCHĘ OSZUKANE

Życie Ciebie pokochało
O czym czasem zapominasz
Tyle razy radowało
Chociaż czasem, kwaśna mina

W zadumaniu pozostajesz
Nad tą chwilą, co istnieje
Życie, losów nie rozdaje
Dzień, jak gdyby też ciemnieje

Wciąż pragniemy lat minionych
Tej miłości z ławy szkolnej
Jakże miły teraz dzwonek
Starszej pani, pani woźnej

Nasze czoła pomarszczone
Życiem zdrowie potargane
Nasze dzieci, gdzieś za morzem
Życie trochę oszukane

Lecz Ty pytasz, co dziś dalej
Odpowiadam, los w Twych rękach
On daruje róże białe
I uniesie w kwiatów szeptach

Znów Twój uśmiech się rozleje
W sercu wiosną się rozbudzi
Ono dalej niech szaleje
Tak, jak kiedyś, pośród ludzi

Twa samotność niech już cieniem
I zmartwienia puść w niepamięć
Dotknij nieba swym marzeniem
To na ziemi, szczęściem staniesz

autor

Los

Napisany: 2006-07-29 Dodano: 2006-07-30 00:09:27

Ten wiersz przeczytano 461 razy

Oddanych głosów: 22

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie