Życie wewnętrzne

Twój wiersz to jak modlitwa. Żyjemy w niespokojnych
czasach. Pozdrawiam Cie bardzo serdecznie.

Witam Zoleander. Dziękuję i pozdrawiam

Piękna pokora... pozdrawiam :)

Witam Cię serdecznie Droga Halinko i dziękuję Ci za
miły, obszerny i z serca płynący komentarz do wiersza,
który oddaje prawdę o mnie. Pozdrawiam Cię i życzę
miłych, słonecznych dni.

Na pewno sprawi, wierzę w to :) Pozdrawiam serdecznie
+++

Bardzo ładny z wiarą napisany wiersz. Pozdrawiam:-)

Życie wewnętrzne - jest najważniejsze, reszta się
mniej liczy. Chociaż też jest niemniej ważne, jak i to
wewnętrzne. Tyle tylko, że nie można pozwolić na to by
to co jest na zewnątrz, zakłócało nasze wnętrze - gdyż
ono stanowi o pełni nas samych i dlatego jest ono
bezcenne, by móc dalej być i żyć zgodnie z własnym
Sumieniem. Również i ja zmagam się z rożnego rodzaju
myślami - co kto i dlaczego? Ale jak widać takie jest
życie, z którego musimy nauczyć się wyciągać właściwe
wnioski by nie popełniać tych samych błędów, które są
przyczyną jak niekiedy niekończących się cierpień -
nie tylko naszych własnych ale i też otaczających nas
ludzi, których na swojej drodze istnienia napotykamy.
Najlepszymi nauczycielami są ludzie i samo życie,
które uczy nas dobra bądź zła - zależy co ktoś
wybierze, ja mimo wszystko wolę dobro bo ono jest
życiodajne, a zło jest śmiercionośne - nie zależnie, w
jakie szaty się ono przyodzieje i dlatego, jestem jaka
jestem bo dla mnie najważniejsze jest być w pełni
sobą. Twoje wersy skłoniły mnie, do pozostawienia
takich a nie innych słów - które, są między innymi
moją osobistą refleksją płynącą z Twojego wiersza.
Serdeczności Wojtku

Witam serdecznie Was wszystkich, dziękuję i
pozdrawiam. Dobrej nocy

Nie ma czym się przejmować tylko żyć
Pozdrawiam:-)

Ładnie podany, bunt na całe zło...
Pozdrawiam

Witaj...wiersz bardzo mi się podoba wiara czyni cuda i
życie w realu jest pełne niespodzianek.Pozdrawiam
serdecznie.

Chwila zadumy nad sobą ujęta w wierszu. Myślę, że w
czwartym wersie powinno być "której zła nie pojmuję"
zamiast "którego zła..." skoro w trzecim wersie mowa o
rzeczywistości, która jest rodzaju żeńskiego. Może
warto skorygować odrobinę rytm i pozbyć się paru
zaimków np:
"Życie wewnętrzne to skarb
obrona przed realem
bólem jaki się wkradł
i miota mną zuchwale." lub inaczej
"będzie to co ma być"
Wiadomo, że to sugestie czytelniczki, z którymi autor
może zrobić co zechce. Miłego dnia:)

czasami zostaje nam tylko wierzyć

Pięknie z wiarą napisane :)

oby życie wewnętrzne przekładało się na zewnętrzne