Życiowa paralela

Jesteśmy zawsze jacyś.
źli, dobrzy i nigdy nijacy.

Masz rację Maćku człowiek jest tajemnicą i i bardzo
skomplikowaną i tak na dobre to sam nie zna się
Przypomniałeś mi ten wiersz
Liebert Jerzy

Uczę się ciebie człowieku

Uczę się ciebie, człowieku
Powoli się uczę, powoli
Od tego uczenia trudnego
Raduje się serce i boli.

O świcie nadzieją zakwita
Pod wieczór niczemu nie wierzy
Czy wątpi, czy ufa-jednako-
Do ciebie, człowieku należy

Uczę się ciebie i uczę
I wciąż cię jeszcze nie umiem-
Ale twe ranne wesele,
Twą troskę wieczorną rozumiem.

Więc uczmy się siebie na spokojnie i wybierajmy to co
odrzućmy zło
Pozdrawiam serdecznie dobre

Przypomniala mi sie Ksiega Koheleta
A potem :ze czas jest krotki wiec pracujmy nad
miloscia a nie zloscia

To prawda, że nie jesteśmy prości, życie też nie jest,
ale może dzięki temu i życie i my jesteśmy ciekawsi
Maćku.
Pozdrawiam serdecznie i zapraszam, jak czas pozwoli do
mojej groteski z kotem:)

Życie , rytm i różnorodność

A wszystko idzie rytmicznie jak życie. Pozdrawiam.

Prawy do lewego...Życie :)

Każdy człowiek to chodzący oryginał.

gmatwanina ludzkich zachowań- bo życie jest
skomplikowane, bo nie jesteśmy prości

tyle tych przeciwstawieństw...
jednak wszystko jest całością..
pozdrawiam!
tak!!!