Żywioły emocji...
Otaczają nas ludzie różni.
Często z przyrodą utożsamiani.
Postępują jak żywioły
nieposkromione.
Przechodzą przez życie
jak huragany.
Po sobie zostawiają
zgliszcza, ruiny.
Są też tacy, co mkną
przez życie jak burza.
Rozsiewają błyskawice złości
i pioruny nienawiści
To ludzie z minami ponurymi,
zakłamani hipokryci.
Dobrze, że są też istoty pełne
pogody ducha i życzliwości.
Wrażliwi na los innych.
Ciepłem i czułością promienieją
Dobrą energią i uśmiechem
słonecznym zarażają.
Oni rozgrzewają radością serca.
Do nich los się uśmiecha.
Obcowanie z nimi to
chwile szczęścia.
Myślę, że w duszach ludzkich
cały czas trwa walka z emocjami.
Walczymy z nimi jak z żywiołami.
.
autor
@Krystek
Dodano: 2020-03-22 09:21:47
Ten wiersz przeczytano 1146 razy
Oddanych głosów: 16
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (17)
Dobre porównanie ludzkich natur z siłami natury i z
przyrodą. Ludzie dobrzy są jak rośliny wyciągające
liście i kwiaty ku słońcu.
Z przyjemnością przeczytałem. :)
Dobry przekaz, Krysiu. Życzę Ci, abyś na drodze życia
spotykała tylko ludzi serdecznych, pogodnych,
wyciągających pomocną dłoń.
Pozdrawiam serdecznie :)