Żywy aksamit

Dla mojego jedynego szczęścia i jedynej miłości

Na co mi mądrość świata cała?
Co jak atramentem zalewa mi duszę.
Na co mi widok zwiędłego kwiata?
Gdy na kolana paść wtedy muszę.
Pierwszy raz jestem niewolnicą rada z tej niewoli.
Kocham Cię, serce mnie przy tym nie boli.
Przyrzekłam Ci miłość dozgonną na wszystko co mi drogie
I wiem już,że przyrzeczenie to jest szczerej miłości głębokie.
Nieraz myślałam,że tylko Ty rozumiesz me słowa
Nieraz wierzyłam,że w nich tylko ma swoboda
Teraz wiem,że przy Tobie me szczeście,
Że przy Tobie od cierpień odejście.
Ty! - żywy aksamit
Życie ze szcześciem zżyte,
Wraz z nieba anielskim błękitem

autor

marzycielka_18

Napisany: 2006-08-01 Dodano: 2006-08-01 22:18:27

Ten wiersz przeczytano 485 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie