Codzienność

Grusza już zrzuciła kwiecie
na jabłoni już owoce
dzień jak z gumy rozciągnięty
i króciutkie ciepłe noce

Rok zdyszany przed półmetkiem
jakby chciał przegonić życie
kolorowy mak i kąkol
widać jeszcze w młodym życie

By potomstwo wydać nowe
drugi raz na gnieździe ptaki
ramion rozkręcone wiatrem
widać w polu „prąd-wiatraki”

Zagnieździła się na dobre
nowoczesność wśród natury
powodując mówią ludzie
częste burze, grad i chmury

Coraz trudniej wstać o świcie
zrywać wcześnie się do pracy
kolorowy świat w około
tak malutko naraz znaczy

Może wstanę jutro wcześnie
przejdę miedzą się polami
rower wyjmę zakurzony
by przejechać się lasami

By zapomnieć choć w niedzielę
o gonitwie, codzienności
a wieczorem pod jabłonią
spokój znów zaprosić w gości

autor

Gregcem

Napisany: 2016-06-11 Dodano: 2016-06-11 07:51:38

Ten wiersz przeczytano 2005 razy

Oddanych głosów: 19

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie