Próby samobójcze.
Zbliża się haniebny koniec
Tego, co od lat zamieniał jej życie
W piekło.
Okradał z młodości i uśmiechu.
Tęsknota bije się z żalem i strachem.
Łzy, na które nie ma miejsca.
I nigdy nie było.
Oczy pełne miłosci
Lecz brak w nich zaufania.
Że to, co było
Juz się nie powtórzy.
Słowa - nie bez znaczenia,
Wryte w pamięci jak blizna.
Ślad, gaszonego papierosa
Co wypala się na nowo
I pogłębia, gdy znów widzi jego twarz.
Choć oczy pełne miłości
To przyćmionej strachem.
Raniąc słowami,
Raniąc krzykiem.
Pragnąc spokoju i pragnąc ciszy
Próby samobójcze.
autor
Wiśniowy Budyń
Dodano: 2009-05-23 12:59:13
Ten wiersz przeczytano 639 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
wazne jest to by ukrywac swoje cierpienie przed
swiatem,by nikt sie o nim nie dowiedzial
(+)
żal i ból i bijąca rozpacz - trzeba nie lada
doświadczeń lub dobrym byc obserwatorem by tak oddać
smuteki wszystkie te uczucia - ale to już było jutro
wstanie nowy dzień i znów zaświeci słońce -mój plus
-duży -pozdrawiam
Poruszający wiersz:)
Słowa potrafią ranić bardziej niż zadany cios a płacze
się jak nikt nie widzi.
Tytuł mówi sam za siebie, więc nie wiem, czy zasadnym
było dopowiedzenie na końcu.
nic dodać nic ując, czuć tą rozpacz i smutek w
wierszu, plusik + pozdrawiam
Trzeba dużo przejść, żeby napisać taki wiersz. Wiem
coś na ten temat.
pozostawiam ten wiersz bez komentarza...same słowa
wiersza mówia za siebie...ciekawy wiersz...pozdrawiam