*** Moderator***

czy potrafi to zrozumieć? chyba tak, ale nie raz musi
spojrzeć trzeźwo, by nami potrząsnąć!

brawo! bardzo odważnie. podoba mi się to.
ja juz tez mam dosc, ograniczanie ..

"To dla nich odprężenie
…w igraniu z samym sobą
Każda przesadna ambicja
…to droga donikąd…" - czasami chęć wybicia
się prowadzi...w pułapkę samouwielbienia i niezdrowego
poczucia własnej nieomylności!

jakiś taki głębszy ten wiersz.,,ćma znudzonego
serca''-brzmi fantastycznie,tak myślę.Pozdrawiam.

justyś kochanie jakby strona bej była pod wezwaniem
"łączymy się w bólu i cierpieniu" to byś zebrałó i z
50 punktów za to dzieło ale że to portal poetycki nie
gniewaj się że ci z minimalnym chociażby zmysłem
dobrego smaku w tym co napisałeś wiersza nie widzą

"Ale niekiedy myśli ludzi zabijają
…w nas nasze…ja..
A przecież …nie muszą się cieszyć
…razem z nami ..bo nie potrafią" :(
I co TU komentować skoro święte piszesz słowa- mało
bywam na tym forum ale kiedy mam taką możliwość widzę
co tu się dzieje. Czy nie liczą się uczucia i odczucia
ludzi tu piszących - tylko tych "u góry rządzących" -
ale czego wymagać?Wzór idzie zwysokiej:)) góry!

"Zdeptanie marzeń istnienia
..i zadawanie komuś bólu cierpienia"- jest najgorszą z
form poniżania człowieka. Mądre są Twoje słowa.

Droga do nikad i ograniczenia moga powodowac skrajne
emocje. Nie klócimy sie juz w komentarzach.
Wytrwalismy. Slabsi odeszli byc moze tam, gdzie
wolnosc slowa. Gdzie wulgaryzm i przepychanki, gdzie
slodzenie przeslodzone i gdzie puste slowa.

Brawo Justynie ! Wiersz wprawdzie taki sobie, ale
treść słuszna - mnie też wyprowadzili już z równowagi.
Pozdrawiam !

Ciekawe, ciekawe...
Ale masz podtawowy błąd (...) i już wiesz jaki...

Ostatnie zdanie mocne i prawdziwe.Cierpimy i czesto
tracimy tez przyjaciol...

odwaznie i to mi się podoba...szkoda że dziś
hmm...musimy się podporzdkować i pisać pod
dyktando...szkoda...ale tak juskładnie i ładnie to
napisałeś - bywa że są ważni i mniej ważni do których
należymy....gratuluję...