*** (Nie ma mnie)

Tykam jak zegar
Przytwierdzony do bomby
Czekam by powiedzieć

Do widzenia

By wybuchnąć
By uciec
Od twardego przeznaczenia

I nie pomoże już przeźroczysta taśma
Z Twoich łez
Nie skleję tego co niewidoczne
Do próżni przelewasz łzy
A ja nie będę ich pił

Rozstrzaskam absurd
Idealne naczynie
Na równe dwie części
Wyrzucę do góry

Ucieknę

A Ty próbując złapać
Skaleczysz sobie ręce
I wraz z potokiem łez
Poprosisz o chusteczkę

Lecz ja nie usłyszę

Bo mnie już nie będzie

autor

Pan S

Dodano: 2006-12-29 12:48:41

Ten wiersz przeczytano 466 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Nieregularny Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie