** NOC ŚWIĘTOJAŃSKA **
W tę noc najkrótszą,
czarowną, niezwykłą
cuda i dziwy
się dzieją na świecie.
Spełniają się wszystkie
miłosne marzenia.
Wnet magia wróżb
uczucie przyniesie.
Czerwienią wstążek
i świeczek płomieniem,
wiankami gęsto
rzucanymi w wodę
zapewnić chcę nam
miłość dozgonną
i bycia razem
niezwykłą swobodę.
Chodząc po rosie
bosymi stopami.
Wokół ognia tańcząc,
bawiąc się iskrami
symbolicznie znowu
daruję ci siebie.
Niech miłość się wdziera
uczuć jęzorami.
Aż w końcu się mocno
trzymając za ręce,
gdy już w moje włosy
wepniesz kwiat paproci-
zatańczę dla ciebie
w pajęczyn sukience.
Wschód słońca zalotnie
ciała nam ozłoci...
autor
nureczka
Dodano: 2006-06-24 08:55:33
Ten wiersz przeczytano 603 razy
Oddanych głosów: 35
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Miłość zawsze jest magią, ale w tę świętojańską noc
szczególnie. A wiersz uroczy i wart przypomnienia.
Pozdrawiam Nureczko
Czerwcowa Noc Świętojańska w religii Słowian ma swoją
niezwykłą magię. Będę musiała kiedyś wrócić do tego
tematu. Dzięki sturecki, że zajrzałeś do archiwum i
przypomniałeś mi o tych czarownych strofkach :)
To wiersz pełen magii i romantyzmu, malujący obraz
nocnej atmosfery Świętojańskiej, w której spełniają
się miłosne marzenia, a obrzędy i tradycje nabierają
szczególnego znaczenia, tworząc niezapomnianą aurę
tajemnicy i uroku.
(+)