***( w przydrożnym barze na...

w przydrożnym barze na marginesie życia
spotkały się ich spojrzenia zagubione
ona z bagażem niemiłych doświadczeń
i on wiecznie wędrujący skrajem nieboskłonu
w jego oczach mieszkał błękit nieba
a w jej źrenicach kwitły bławatki chabry
wyciągnął do niej przyjaźnie rękę
i czekał aż poda mu swoją dłoń zgrabną
a ona stała onieśmielona
z przyspieszonym oddechem w piersi
a on poprosił ją o krótką rozmowę
i o to by chciała wysłuchać jego serca pieśni

słuchała z zaciekawieniem tajemnej muzyki tonów
i przyglądała się siwym włosom
których tak wiele było na jego skroniach
gdzieś prysła jej obawa jak bańka mydlana
i strach odfrunął na pobliskie drzewa
a ona stała i słuchała jak zaczarowana
o czym jego serce tak pięknie śpiewa
a on wędrował w poszukiwaniu miłości
przemierzając nieboskłonu kręte szlaki
i by w końcu wreszcie ją spotkać
starannie odczytywał wszystkie dawane mu znaki

zawiodły go one do tego baru na marginesie życia
w którym spotkał jej chabrowe spojrzenie
tak miało być - wierzył w to !
wierzył w znaki i w swych poszukiwań szczęśliwe zakończenie
a ona do stracenia miała tylko swoją przeszłość
która ciążyła jej jak młyński kamień
i bagaż niemiłych doświadczeń
które od dawna już podróżowały wciąż za nią
do zyskania zaś każdy następny dzień w jego towarzystwie
i budowaną od podstaw ich wspólną przyszłość
ufając swemu przeznaczeniu
w jednej chwili podjęła decyzję dla siebie ważną
bo czuła jak bardzo jej zmysły tego pragną

i wyszli razem z baru na marginesie życia
w których spotkały się ich zagubione spojrzenia
bogatsi o siebie i o miłość w sercach
i o te wszystkie piękne o szczęściu marzenia
które kiedyś im się spełnią



Robert Kruk, 21.08.2007r.

autor

Robert Kruk

Dodano: 2007-08-29 00:02:37

Ten wiersz przeczytano 1482 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie