*** /w dębowych skrzypcach/
w dębowych skrzypcach
współbrzmi toń wszystkich strun
ciągnących się od wieczności
sprawiam opuszkami ich drgania -
muzykę niezliczonych ścieżek
prowadzącą do osjanicznej kryjówki.
Wszechświat zamyka powieki
nie musi być w gotowości tu
gdzie stworzenie jest pełne empatii
gdzie nie ma ludzi obnażających kły
w imię Boga który nie zawinił
przytulam się do deszczu
spadających żołędzi
autor
Wanda Kosma
Dodano: 2022-10-07 20:28:13
Ten wiersz przeczytano 2475 razy
Oddanych głosów: 66
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (33)
Wiersz zatrzymał mnie na dłużej. Czytając w skrzypcach
widziałam zmęczone
Tak, piękny wiersz, który jak zwykle będę czytać kilka
razy, bo do doskonałej Poezji współczesnej chętnie się
wraca. Twój wiersz skojarzył mi się ze skrzypcowym
konkursem Wieniawskiego, który się rozpoczął, dąb to
szlachetne, wieloletnie drzewo, symbolizuje siłę i
długowieczność, a dębowe skrzypce, z pewnością też
wydobywają piękne tony, a co do żołędzi, niestety grad
żołędzi chyba częściej sypie się na ludzi, którzy są
wyjątkowi, z pewnością Ty Wando należysz do takich
Osób.
Pozdrawiam Cię serdecznie i jak zwykle z uznaniem
wyjątkowa Poetko.
Piękny wiersz, ale wg muzycznej frazeologii tonacja,
nie toń, chyba, że masz na myśli głębię dźwięku. Ton
muzyczny jest stały okresowy dźwięk, charakteryzuje
się czasem trwania , wysokością , intensywnością.
Serdeczności Wandziu.