... i zaspane świerki

niewyobrażalnie kocham to miasto o poranku
tak wszechogarniająco milczące – takie niczyje,
myśli kuszą nadzieją,
że może być moje - tylko chwilę,
o tej porze nawet powietrze odpoczywa
a słoneczny blask
gna z tych zakątków świata
gdzie wszystko już się wydarzyło,
puste ulice i zaspane świerki
ponownie mówią mi, że
wciąż milion chwil do stworzenia
na pergaminie chodników
bo sercom nie w głowie wyczerpanie
więc poeci czynu tracą sny
oni pragną odpoczynku w ogniu,
spełnieni

autor

D.L...

Napisany: 2011-03-31 Dodano: 2011-03-31 06:06:50

Ten wiersz przeczytano 731 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie