- 24 - || - 25 -

Annna2 do Twojego komentarza
Tak właśnie jest jak piszesz
"Zindustrializowaliście Mój dom" to zarzut Jezusa
wobec nas
tytuł gdzie tak napisano podam później jeśli zechcesz

anna
właśnie komentarze to perełki

ups ociekł mi tytuł
teraz dodałem

borth
annna2
marcepani
i inni
kilka słów wyjaśnienia
pretekstem było kazanie księdza, o "tylko co złapanej
na cudzołóstwie".
Nie zgodziłem się z jego wywodem na to dlaczego nie
została ukamienowana.
Moim zdaniem bezpośrednim przyczyną były znaki na
piasku, i prawdopodobieństwo {a nawet i pewność) że
wśród oskarżycieli byli i jej kochankowie.
co chyba jest widoczne
więcej na razie nie zdradzę

ma już ponad 10 lat pisałem go rok czasu

tekst robi wrażenie. Dziś wiara (ta prawdziwie
głęboka) jest tylko dodatkiem, albo wręcz zupełnie
niepotrzebnym elementem życia.
Ciekawe komentarze.

- zaczytałam się w dramie - i... komentarzu Annny2 -
warto było - a mury cóż, żałośnie rosną - megalomania,
pycha najbardziej oddalają człowieka od Boga.

Domyślałam się i dzięki.
Tu jest tak( na tym forum) często.
Że nie ma wymiany zdań- są strony i albo albo.
Dziękuję za możliwość.
Nie wiem czy mam rację- nie jestem nikim tam wielkim,
po prostu to są moje rozważania. Mogę się przecież
mylić.
Bo dziś jest często tak, że mierzymy Boga swoją
miarą, a nie siebie Bożą.
Pragnienie tego, aby Bóg chciał tego co my chcemy.
A już to, co chce Bóg napawa smutkiem, budzi sprzeciw
by nasza wola była zgodna z wolą Bożą.
Uprzedmiotowiamy Boga, często do rzeczy nam
użytecznych- taki nasz koncert życzeń, który ma
spełnić.
I Jerycho- modlitwa zgodnie z narracją Księgi Jezuego.

Aby Bóg rozwalił mury- my sami je zbudowaliśmy do
obrony przed Nim własnego terytorium.
I jeszcze.
By Bóg przestał być koncertem życzeń, towarem- tyle
wartym, ile da się z niego wycisnąć.
A jak już, to- idę świat jest szeroki.

Rozpisałam się, przepraszam.
Jeszcze raz dziękuję za możliwość pomyślenia nad
mądrym wierszem.

jastrz :))
jest jeszcze gorzej bo należy odjąć powtórki + 3 nie
moje i wyjdzie ( ... )
z drugiej strony biorąc pod uwagę grzeszki mam mniej
pozytywnych ocen w komentarzach -> moje grzechy są
cięższe

jedyna nadzieja że annna2 ma rację

więc uczmy się od Rachab

Znowu się naczytałem :-) Ale to dobrze. Może być dużo
i gęsto, jeśli z sensem i nietuzinkowo, jak u Ciebie.
Swoją drogą, klimat (słusznie) dramatyczny, a wiersz
jednak płynie dość swobodnie - to też wielka sztuka.

Jest nad czym rozmyślać, napiszę tylko, że ci, którzy
mydlą oczy, często sami próbują zmyć z rąk grzechy, za
wszelką ceną i tak żarliwie, że woda zaczyna płonąć. A
powtórki nie będzie. Niektórzy jednak zdają się tym
nie przejmować. Idą na całego, bo raz się żyje, a na
koniec łzy i błagania.

A w ogóle to można w cuda nie wierzyć. Ale jeden, na
pewno, zdarza się codziennie. W objęciach Jego
ciepłych myśli.

Pozdrawiam :-)

annna2 wiedziałem co wstawić
:)
niniejszy jest komentarzem do Twojego ostatniego
komentarza

ale teraz co wstawić ? nie mam pojęcia...
ale to co piszesz daje do myślenia

Jak mógłbym Cię potępić? Ty masz 186 wierszy, ja 1369,
a więc nagrzeszyłem w nich mniej więcej 7 razy więcej
niż Ty.

Łał! Wchodzę tu i co widzę.
Oryginalny zapis, i tekst mądry.
I jeszcze jedno- dziękuję za wyborne tu samopoczucie,
za możliwość pisania o wierze, o tym jak myślę.

Rachab- jej historia uświadamia,
że nie grzech a nasze przekonanie o własnej
bezgrzeszności jest murem między nami a Bogiem. Może
być.
W Jerychu ocalała tylko Rachab,
i ci, których zebrała w domu,
kiedy padały mury miasta.
Słowa św. Mateusza- finał usprawiedliwienia Rachab.
Bóg ocalił ją od śmierci,
czyniąc członkinią swojej rodziny.
Obalił mur, a w jego miejsce stworzył więź
pokrewieństwa.