A...

A co ja mam począć z błękitną kołyską
Która od dziesięciu lat stoi na strychu mojej jaźni
Cóż zrobić z misiem pluszowym, żółto-zielonym
Którego ustawiłam w podświadomości, w wyobraźni?

Gdzie podziać liczydełka, z których mógłbyś korzystać
Gdzie włożyć paczkę kredek: czerwonej, niebieskiej i czarnej,
Gdzie wsadzić rowerek na trzech kółkach
I gdzie uchować Twoje oczka nienarodzone, w której bajce?

Co zrobić z sobą, jak sobie wybaczyć,
Jak spojrzeć w lustro nie plując w twarz mordercy,
Jak iść na pasterkę w Boże Narodzenie,
A Wielkanocą na rekolekcje?

Jak się zachować mijając ludzi
Pchających przed sobą wózek z maleństwem?
Jak, powiedz, proszę, Dzieciątko moje,
Jak mam się schować, uciec przed lękiem?!

Na twarzy czas znaczy zmarszczkami uczucia,
Radość przy ustach rzeźbi półkolami
A ja, choć już stara, nie mam tam zmarszczki,
Tylko na policzkach ślady wyryte łzami.

Bez Ciebie mi cicho i bardzo samotnie,
Ile to wieków ja przepłakałam,
Krzyczę bezgłośnie, rwę duszę w strzępy,
Dlaczego tego nie przemyślałam?

autor

Wróżka

Napisany: 2006-02-09 Dodano: 2006-02-09 17:26:39

Ten wiersz przeczytano 741 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie