Absolutnie trywialna
Całkiem niedużo ponoć trzeba by poczuć siłę
w każdym calu,
wystarczy się gruntownie przyjrzeć, żeby
zrozumieć doskonałość.
Oczarowana ideałem wgłębia się w jądro
sytuacji,
w całości składnik ciężko dojrzeć,
cząsteczki trudno jest zobaczyć.
Wie , całkowicie doskonałe, na wskroś
magiczne nieraz bywa,
zgoła pomyśli, już się stało, schematu nie
zna niegodziwa.
Do głębi temat ją porusza, wzorzec chce
dojrzeć, on pokątny,
widać na twarzy u niej smutek, totalnie
zmienia w mig poglądy.
Pod każdym względem zszokowana, reakcją
lekkiej transformacji,
zupełnie przeistocza siebie, dla dobra
każdej sytuacji,
punkt odniesienia podkreślony, opcji
otwiera całą masę,
nic na uwięzi jej nie trzyma, na cacy
kontroluje zasięg.
Komentarze (3)
Nasza samoocena nie zawsze ma stosowne odniesienia.
Pozdro...
ech umiejętność taka w dzisiejszych czasach
doprowadza do sukcesu, szkoda że nie umiał tego
człowiek jak był młody :)
ideałów ludzi a także zjawisk nie ma bo transformacja
następuje każdego dnia.Często prawdę i szczerość
uznaje się za absolutnie trywialne zjawisko a ona jest
naga albo jest albo nie Wiersz zakręcony nieco ale
puenta może świadomie lub nie określa panowanie przez
osobę nad dziwnym dla Autora zjawiskiem Taka moja
interpretacja Fajny wiersz lekko zaczepny kontrowersja
Pozdrawiam:)