AKTORKA

Moje usta na twoim policzku.
bukiet róż leżący na stole.
Muszę udawać, że cię kocham,
muszę odegrać swoją rolę.

Muszę tulić się do ciebie,
muszę być u ciebie do rana,
by ona wiedziała, co traci,
by ona zrozumiała...

Czuję twoje dłonie na sobie.
Może coś dla ciebie znaczę?
A ona na nas patrzy...
A ona płacze...

I już jej łzy ocierasz.
Padacie sobie w objęcia.
Ja już mogę iść...
Dla mnie zabrakło miejsca.

I nikt mnie nie pociesza,
i łzy mieszają się z deszczem.
I nikt już nie pamięta
o marnej aktoreczce...

autor

blondyneczka

Dodano: 2005-07-03 14:16:46

Ten wiersz przeczytano 1124 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie