Anielica ...

"Pachniała snem ... księżyc i słońce wciąż kłuciły się w niej ..."

Pojawiła się wraz z deszczem,
piękna i taka cicha ...
nigdy nie miała przyjaciół
i tylko nocami gdzieś wychodziła ...

Złośliwi nazywali ją anielicą,
bo pojawiała się tylko na chwilę,
cicha, spokojna i taka nieziemska ...
brakowało jej jedynie skrzydeł ...

Widywano ją czasem na łące,
leżała na trawie podziwiając gwiazdy,
ubrana w długą białą suknie ...
to wtedy mogła marzyć ...

Złośliwi życzyli jej nieszczęścia,
mówili że inny jest gorszy,
wytykali ją palcami,
nie wiedzieli jak bardzo to boli ...

Zdeptane marzenia i zniszczone nadzieje,
kolejna osoba zmuszona by odejść ...
Lecz jeśli zrozumiesz przekaz tego wiersza ...
aniołek będzie mógł już zasnąć spokojnie ...

...rozumiesz ?

autor

smutneoczka

Napisany: 2006-06-04 Dodano: 2006-07-04 00:31:12

Ten wiersz przeczytano 526 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie