Anioła głos
Siedzisz sam wtulony w kąt
Nie mówiąc nic, wołasz ją
Jesteś daleko, a jednak blisko
Jesteś tak blisko, a jednak jeszcze
daleko
Dusza od ciała się oddala
Głos anioła bliższy sercu jest
Usta poruszają się nie wydobywając
dźwięku
Zadowolona dusza ucieka od ciała
Spragnione ciało duszy umiera
Anioła głos rozpościera się w sercu
Kwili jak dziecko do matki
Ta nie wzruszona do nieba mknie
W pełni słyszysz anioła głos
W sercu żal, gdy w duszy raj
Niespełnionego ciała duszy brak
Niespełnionego serca ściska żal
Ciało trzyma duszę usilnie
Dusza trzyma anioła za rękę
Anioł trzyma serce człowiecze
Bóg trzyma życie tych bóstw
27.01.09r.
Komentarze (4)
bardzo melancholijny jest Twój wiersz....ale podoba mi
się a jak!
świetne zkończenie!!!
Piękny wzruszający wiersz. Wiara daje siłę, choć
czasem tak łatwo z niej rezygnujemy...
jednak wiara to zycia energia wiec dbajmy ona bo gdy
jej niema i my zgasniemy :)))poz ujmujacy wiersz w
slowach:)